Οι προσφυγές μας στο Συμβούλιο της Επικρατείας

Στη συνεδρίαση του Σ.Τ.Ε. (18/04/2013) για την εκδίκαση των προσφυγών αναίρεσης, διημείφθησαν τα εξής:

Κατ’ αρχάς οι τοποθετήσεις των δικηγόρων μας εστιάστηκαν στο αμιγώς νομικό ζήτημα – ως άλλωστε έπρεπε, δεδομένου ότι το εν λόγω Δικαστήριο αυτό ακριβώς εξετάζει – και ανέπτυξαν τα ζητήματα επαρκέστατα στον δεδομένο χρόνο. Οι βασικοί άξονες ήταν οι εξής:

Το απαιτούμενο Φ.Ε.Κ. για τον ορισμό των θέσεων των εισακτέων στα Γυμνάσια και Λύκεια δημοσιεύτηκε στις 19 Μαρτίου, με ημερομηνία υπογραφής την 14Η Μαρτίου, ενώ δηλαδή είχε ήδη ξεκινήσει η διαδικασία υποβολής αιτήσεων. Επ’ αυτού ο δικηγόρος του Υπουργείου απήντησε – αναγινώσκοντας διάφορες παραγράφους διαφορετικών άρθρων του νόμου - πως νομικά δεν τίθεται ζήτημα και καλύπτεται τούτο από την περιγραφή των αρμοδιοτήτων της ΔΕΠΠΣ. Για το πρωθύστερο της δημοσίευσης παρ’ όλο που ρωτήθηκε και από το Δικαστήριο το αντιπαρήλθε.

Οι όροι εξέτασης δεν είναι ισότιμοι και ισόνομοι για όλους, δεδομένου ότι κάθε Σχολείο διδάσκει διαφορετικά τα μαθήματα και πολλάκις – τουλάχιστον σήμερα – υπάρχει διαφορά μεταξύ διδακτέας και διδαχθείσας ύλης ακόμη και μεταξύ των Πειραματικών. Πολλά δε Σχολεία ήδη αναγκάζονται να λειτουργήσουν σε φροντιστηριακή βάση ώστε οι διδάσκοντες να μην φορτωθούν το βάρος ενδεχόμενης αποτυχίας. Τα δε ιδιωτικά κατά κόρον. Ο δικηγόρος του Υπουργείου αντιπαρήλθε πλήρως το συγκεκριμένο ζήτημα δίνοντας μία απάντηση συνολική την οποία θα αναφέρω παρακάτω.

Η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος ενώ έχουν ήδη ξεκινήσει σε ένα σχολείο και προσδοκούν να τελειώσουν τα παιδιά απ’ αυτό. Η δε ενδεχόμενη αποτυχία τους δυνατόν να προκαλέσει προβλήματα στα ίδια πέραν του διαδικαστικού ζητήματος ότι στις πλείστες των περιπτώσεων οι γονείς θα πρέπει να αναζητήσουν Σχολείο καθώς εκείνα της γειτονιάς τους έχουν κλεισμένες τις θέσεις. Και αυτό ο δικηγόρος του Υπουργείου το αντιπαρήλθε εντάσσοντάς το στην συνολική απάντησή του.

Ο ρόλος των Πειραματικών αλλάζει εκ βάθρων. Μέχρι σήμερα σε ένα τυχαίο και κατ’ επέκτασιν αντικειμενικό δείγμα της κοινωνίας οι φοιτητές δοκιμάζουν νέα εκπαιδευτικά συστήματα τα οποία κατόπιν διαχέονται σ’ όλη την εκπαίδευση. Με τη νέα διαδικασία τούτο καταργείται στην πράξη και επιπλέον ζητούμε από αυτά τα παιδιά να εξεταστούν προκειμένου να συνεχίσουν σ’ αυτό το Σχολείο που ο νόμος δεν καταργεί τον πειραματικό χαρακτήρα του. Και αυτό ο δικηγόρος του Υπουργείου το αντιπαρήλθε εντάσσοντάς το στην συνολική απάντησή του.
Οι όροι μιας διαγωνιστικής διαδικασίας δεν είναι σαφείς εκ των προτέρων και η ύλη μη δεδομένη. Ενώ σε κάθε τέτοιο διαγωνισμό οι όροι είναι όχι μόνο σαφείς αλλά και συνήθως συνοδεύεται από αντίστοιχο κανονισμό. Και αυτό ο δικηγόρος του Υπουργείου το αντιπαρήλθε εντάσσοντάς το στην συνολική απάντησή του.
Δεν υπάρχει εύλογη μεταβατική περίοδος για μικρά παιδιά όταν σε ενηλίκους κάτι τέτοιο προβλέπεται. Και αυτό ο δικηγόρος του Υπουργείου το αντιπαρήλθε εντάσσοντάς το στην συνολική απάντησή του.

Και τώρα το ωραίο! Η συνολική απάντηση. Ακούσατε! Ακούσατε!
Μέχρι σήμερα οι διαδικασίες των κληρώσεων δεν διασφάλιζαν ένα άριστο Σχολείο, πράγμα που είναι ο στόχος αυτού του νόμου.

Επιπλέον όσα παιδιά μπαίνουν με κλήρωση στην ουσία – και γι αυτό προσφεύγουν οι γονείς – θέλουν να τελειώσουν στο ίδιο Σχολείο «βολεμένοι και κατόπιν να βρούνε δουλειά με το γνωστό τρόπο που αυτό γίνεται στην Ελλάδα», υπονοώντας σαφώς πως αυτό που θέλουμε ως γονείς δεν είναι ισονομία αλλά να βολέψουμε τα δικά μας παιδιά αδιαφορώντας για τα υπόλοιπα και ένα καλύτερο αύριο στην παιδεία την οποία ο λόγω νόμος σκοπεύει να αναβαθμίσει ριζικά και μάλιστα επί τα βελτίω!!!

Λυπούμαι που δεν μπορώ να αναλύσω την τοποθέτηση της ετέρας των δικηγόρων του Υπουργείου καθώς αποσπασματικά άκουσα κάποια κομμάτια της αγόρευσής της. Υποθέτω όμως ότι κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος.

Εκτιμώ πως παρ’ όλο που η ακροαματική διαδικασία δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας σε μία τέτοια διαδικασία, παίζει όμως ένα σημαντικό ρόλο στην γενική εντύπωση που σχηματίζουν οι δικαστές για την υπόθεση, τις εντυπώσεις τις κερδίσαμε. Άλλωστε και ο Πρόεδρος της σύνθεσης – πράγμα σπάνιο – υπέβαλλε, αν θυμάμαι καλά, δύο ερωτήσεις στους εκπροσώπους του υπουργείου και δίνοντας τους το λόγο συνόψισε, θα έλεγα, υπέροχα τις θέσεις μας.

Η θέση του εισηγητή, παρ’ όλο που δεν ανακοινώνεται – απλή περιγραφή της υπόθεσης κάνει στο ακροατήριο – προέκυπτε από την εισήγησή του ότι ήταν μάλλον θετική υπέρ των θέσεών μας. 
Αυτά βέβαια που μας έλεγε ο Αντιπρόεδρος της ΔΕΠΠΣ περί «τράπεζας θεμάτων» και πράσινα άλογα ούτε καν αναφέρθηκε μαζί με όλα τα υπόλοιπα «πράσινα άλογα» που κατά καιρούς μας έλεγαν.

Εν κατακλείδι φρονώ πως η εν γένει παρουσία μας, μέσω των δικογράφων μας δηλαδή, είναι επαρκέστατη για να κερδίσουμε την υπόθεση. Αυτό βεβαίως επ’ ουδενί διασφαλισμένο είναι καθώς ένα Δικαστήριο είναι πάντα Δικαστήριο συν το γεγονός ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος «άνωθεν» παρεμβάσεων και πιέσεων.

Ευχαριστούμε θερμά το Φώτη Βασιλάκο για την ακριβή καταγραφή των τεκτενόμενων.